Hoe leuk het ook is om deel uit te maken van een partij of beweging als Vooruit Steenokkerzeel, voor mijn andere hobby kom ik in een totaal andere wereld terecht, die van het kindertoneel. Bij de Komediantjes ben ik mede-regisseur en decorbouwer voor een toneelgezelschap waar kinderen de artiesten zijn.
Sinds het begin van de Komediantjes, toen mijn goede vrienden Joke en Elke me vroegen om een handje te helpen, is alles vooral gericht op plezier en vreugde. Het is ongelofelijk om te zien hoe die jonge kinderen groeien in hun rol, en van bescheiden en bedeesde jongeren transformeren in schitterende sterren. Het eerste optreden ooit was een eenvoudig toneelstuk, in een parochiezaal, met slechte belichting en een gebrekkige akoestiek. De vreugde van de kinderen was er niet minder om, de trots van de ouders was enorm.
De volgende stap was om een musical te brengen. Hier in Steenokkerzeel hebben we daar de perfecte zaal voor, één die past bij onze torenhoge ambities: een grote zaal, een groot podium, professionele belichting en geluid, een café voor onder de pauze,… Voor de kinderen is zo’n groot podium overweldigend wanneer ze daar de eerste keer op staan. Of als de tribune uitgeschoven is voor het optreden zelf, met het echte theatergevoel en de comfortabele zetels. Wie denkt er nog aan het harde werk wanneer het applaus aanzwelt en de kinderen na de finale het publiek gaan groeten. Weerom blije kinderen, trotse ouders en familie, en vermoeide maar contente medewerkers.
Zo gingen we nog een paar jaar door met succesvolle musicals, tot het vreselijke jaar 2020 toen corona het land lam legde. Enkele weken voor het optreden was het lockdown en moesten we alles afgelasten. Kaarten waren al verkocht, affiches waren gedrukt, materiaal gehuurd, het decor had alleen nog een laagje verf nodig. Toen dachten we nog dat het snel voorbij zou zijn en dat we de voorstellingen konden verplaatsen naar september. Tot er uiteindelijk geen vooruitzichten meer waren: de Komediantjes werden tot nader order opgedoekt.
Toen we een half jaar geleden de kans kregen om terug te starten, moest ik geen seconde nadenken. Of toch, want alles was anders. Corona was nog lang niet achter de rug. Aarzelend kregen we kinderen weer zover om te komen repeteren. Elke repetitie was een uitdaging door de afstandsregels, mondmaskers, afwezigheden door besmettingen of lockdown van een hele school. Anderhalve maand lagen we stil door nieuwe, strengere maatregelen, en pas eind februari konden we voor de eerste keer repeteren met een voltallige ploeg.
Maar ondertussen werd alles ook duurder en dat voelen we in onze kleine vereniging. Bij elke stap die we zetten moeten we nakijken dat we niet teveel geld uitgeven, terwijl we de kinderen toch een leuke tijd willen bezorgen. De grootste zorg is onze geliefde zaal, De Corren. De huur van de zaal, en de kosten die ermee verbonden zijn, nemen de helft van ons budget in beslag. De huur van de zaal alleen is meer dan de helft duurder geworden. Dat is een zure appel om door te bijten. Om de kosten te drukken hebben we dan al een extra repetitie in De Corren geschrapt. Die repetitie, de belangrijke maandag, wanneer de kinderen normaal gezien voor de eerste keer kennis maken met het podium en de zaal, doen we niet. Die chaos moeten we houden tot de generale repetitie van donderdag. Maar zoals ik al zei, alles werd duurder, en wij moeten ook gewoon verder.
Als bestuurslid van Vooruit Steenokkerzeel krijg ik geregeld interessante nieuwtjes over de gemeente te horen. Zo hoorde ik ook dat de gemeente een bedrag van 240.000 euro moet bijpassen voor de uitbating van De Corren. Niets mis mee, denk ik dan. Het uitbaten van zo’n zaal kost nu eenmaal veel geld. Maar het staat vooral ook in zo’n groot contrast met wat het betekent voor een lokale vereniging, die moet krasselen om voldoende geld bij elkaar te krijgen om te kunnen optreden. Zou het dan zo’n verschil maken om de eigen verenigingen een gunstig tarief te geven?
Het bedrag van de uitbating van De Corren mag wat mij betreft nog veel hoger zijn. Als we daarmee als lokale vereniging een haalbare prijs voor de zaal krijgen, als we gebruik kunnen maken van materiaal dat up-to-date en in goede staat is, als we vaker in de zaal kunnen om bijvoorbeeld kennis te maken met het podium of om decorstukken te bekijken, … Als we daarmee kunnen zorgen dat iedere inwoner minstens de kans krijgt om zich eens te nestelen in de zetels en kan genieten van een leuke voorstelling. Wij zorgen sowieso voor blije gezichten, maar een beetje hulp is zeker op zijn plaats.
Peter Verbeeck, bestuurslid Vooruit Steenokkerzeel